Draco's huis

Laila schrok eventjes van hem en keek kort. Ze haalde haar schouders even op en staarde weer naar buiten. "Het gaat" zei ze zachtjes en draaide haar naar hem toe. Ze keek hem stil aan met haar blauwe ogen en zweeg. Hij was echt aardig voor haar en hij was leuk. Ze slikte en schudde meteen de gedachte weg en zweeg. Even staarde ze een tijdje weer naar de grond en keek dan maar weer naar Draco. Hij zag dat er wat was dus blijven liegen kon niet meer.

''Sorry maar dat geloof ik dus echt niet.'' Antwoorde Draco dan droogjes op haar woorden. Hij haalde dan zijn hand van haar schouder af toen ze zich omdraaide en hij keek haar rustig aan in de ogen. ''Je kunt het me gerust vertellen.'' Zei hij dan met een kalme stem tegen haar en een rustig glimlachje verscheen op zijn mond. Hij hoopte dat zijn rustige gedrag haar wat kalmeerde, hij wist namelijk niet hoe hij anders tegen haar moest doen. Hij was het hele troost gedoe en alles ook niet echt gewend, dus hij hoopte maar dat hij haar niet kwetste met zijn reactie's.

Laila keek hem stil aan en zweeg even. "Ik denk gewoon aan mijn ouders, dat is alles" zei ze zuchtend en haalde haar schouder op. Ze keek een tijd naar de grond en zuchtte weer. Ze keek dan weer naar hem en keek hem recht aan. Hele kleine blosjes verschenen op haar wangen en waarom dat wist ze niet. Maar hij bezorgde haar een goed, warm gevoel en ze snapte het niet eens wat het was.

Draco keek haar nog steeds aan en zijn blik vertoonde dan ook iets wat bezorgdheid. Dat was nou een blik die hij eerder nooit vertoonde, maar sinds Laila bij hem was gebeurde die dingen gewoon. ''Dat kan ik wel begrijpen, je zult ze wel heel erg missen'' Zei Draco dan met een zucht en plots merkte hij de blosjes op. Hij keek Laila dan weer recht aan, waarom waren die blosjes daar? Was ze soms..? Was ze soms verliefd op hem ofzo? Het hoefte natuurlijk niet maar waarom moest ze anders blozen?

Laila zweeg en knikte maar. "Nja" zei ze zacht en wendde haar blik af. Ze merktte toen de warmte dus ze wist zeker dat ze bloosde. Ze slikte en keek snel weer uti het raam zonder iets te zeggen. Door dit gedoe werd ze echt nerveus. Zou hij het gemerkt hebben? Vast wel! Wat zou hiju wel niet gaat denken? Laila slikte en keek snel naar de verte zonder op Draco te letten. Stress en zenuwen vloeiden door haar lichaam en ze kneep even haar handen om iets.

Draco richtte zijn blik dan ook maar weer naar buiten, het leek erop dat ze er verder niet meer over wou praten aangezien ze er zo wazig en kortaf op reageerde. ''Waarom bloosde je?'' Vroeg hij plots aan haar en hij keek voor kort weer even naar haar. Eigenlijk had hij het wel schattig gevonden. Teminste het had er schattig uit gezien, zo'n 12 jarig meisje met twee lichtte blosjes. Hij grinnikte even om het idee en hij keek dan weer rustig naar buiten.

Laila keek hem stil aan en zweeg even. "Euh zomaar" zei ze snel en keek hem nog even aan. Ze zweeg weer en keek snel naar buiten. Ze durfde het hem niet vertellen. Ze was bang dat hij haar zou uitlachen of kwetsen met iets. Dat hij haar stom vond ofzo. Laila zuchtte en staarde naar buiten. Even keek ze weer naar Draco maar haar blik richtte ze meteen naar buiten. Ze slikte weer even en dacht aan iets maar schudde het meteen weg.

'''Oke dat geloof ik ook niet, je kan het gewoon zeggen hoor.'' Zei hij dan tegen haar en hij sloeg dan een arm om haar schouders heen. ''Ik ben misschien niet super goed in troosten maar ik probeer je wel te helpen.'' Zei hij dan tegen haar en hij glimlachtte dan ook even naar haar. Hij keek haar dan kalm aan in de ogen en hij wachtte op een reactie. Hopelijk zou het niet verkeerd vallen bij haar over dat hij een arm om haar schouders heen sloeg.

Laila keek hem aan en zweeg even. "Ik weet niet maar steeds bij jou voel ik me rustig en krijg ik een warm gevoel" zei ze zachtjes en keek hem stil aan. Ze werd heel nerveus en dat liet ze merken ook al wilde ze dat niet. Ze keek nog even naar hem maar wendde snel haar blik af en keek uit het raam. Ze zuchtte diep en schaamde zich nu vreselijk. Ze keek even naar de arm om haar schouders maar keek weer uit het raam.

Draco luisterde naar haar woorden en een glimlach verscheen dan op zijn mond. ''Dat doet me goed om te horen dat je rustig door mij word, maar dat warme gevoel.. ben je.. eh..'' Hij kon het nauwlijks zelf uit spreken en hij zuchtte dan ook eens diep. ''Ben je verliefd op mij?'' Vroeg hij dan in een adem aan haar. Dat zou het blozen iniedergeval wel verklaren.

Laila keek hem aan en zweeg even. Heel zacht gaf ze een knik en beet op hazr lip. "Ik denk het" zei ze zachtjes en zweeg weer. Ze keek hem even een tijd aan maar draaide snel haar rug naar hem toe en keek naar de grond. Zer bloosde hevig nu en ze schaamde haar echt. Ze zuchtte weer en keek naar de grond. Ze balde haar handen tot vuisten door de stress en slikte weer.

Ookal had Draco het wel verwacht zijn blik werd toch lichtjes verbaasd toen Laila haar antwoord gaf. Ze zei 'Ik denk het' maar Draco zag dat meer als een 'ja'. Hij zag dan hoe ze zich van hem weg draaide en hij had nog net opgemerkt dat ze weer bloosde. Ze zag er echt schattig uit als ze bloosde en hij glimlachtte dan ook lichtjes. Hij keek dan naar buiten en hij zuchtte diep. Hij moest toegeven dat Laila wel een leuk iemand was. Ze was vriendelijk en ook gezellig, dat had hij al sinds gisteren ontdekt toen ze dat kussen gevecht hadden gedaan. Maar echt verliefd zijn? Kon hij dat wel? Er was namelijk een groot verschil tussen hun leeftijden maar zou hij dat dan juist moeten vergeten? Hij schudde dan zijn hoofd, hij raakte er een beetje verward door en hij richtte zijn blik weer op Laila. Hij ging dan achter haar staan en hij sloeg zijn armen om haar heen. Hij legde zijn hoofd tegen die van haar en hij keek even weer door het raam naar buiten. ''Je bent schattig als je bloost..'' Zei hij dan kalm tegen haar.

Laila staarde naar buiten en dacht aan vele dingen. Ze zweeg lang en voelde opeens de armen rond haar heen. Ze begonl lichtjes te blozen en keek even achterom. Ze zweeg en staarde verder naar buiten tot ze de woorden hoorde. "Ik...Schattig?" vroeg ze zacht en keek hem aan. "Niet dus" mompelde ze er zacht achteraan enzweeg. Ze wist even niets te doen of zeggen dus staarde ze maar naar buiten.

''Je bent zeker wel schattig.'' Zei hij dan tegen haar en hij glimlachtte dan ook rustig naar haar. ''Ik ga wat eten.'' Zei hij dan kalm tegen haar en hij drukte dan een kus op haar wang. Hij liep vervolgens naar beneden en verdween de keuken in. Hij wist eigenlijk niet of het wel zo'n goed idee was geweest om haar een kus op de wang te geven want hij wist zelf ook nog niet wat hij helemaal moest denken over van wat hij voor Laila betekende. Hij pakte twee boterhammen en deed daar wat op, daarna liep hij rustig de woonkamer in en hij deed de tv aan. Hij begon dan rustig te eten van zijn boterham. Hij vroeg zich eigenlijk af van wat hij vandaag kon gaan doen, het leek eriniedergeval op dat er buiten niet veel te doen was maar misschien kon hij wel ergens anders heen gaan.

Laila zweeg even en keek hem aan. Ze voelde de kus en begon echt hevig te blozen. Ze keek hem na en zuchtte even. Ze trok haar kleren maar aan en ging haar verfrissen in de badkamer. Ze wilde naar beneden gaan maar besefte dat ze neit eens bij Dracpo durfde zitten op dit moment. Laila zuchtte en ging op haar bed liggen. Ze staarde stil naar het plafond en haalde eens diep adem. Ze sloot kort haar ogen en legde haar handen onder haar hoofd. Rustig staarde ze naar het plafond.

Draco had zijn boterhammen op en hij keek dan ook even in het rond. Het viel hem op dat Laila nog niet beneden was. Waarschijnlijk was ze zich aan het opfrissen ofzo. Hij liep dan richting de keuken en hij besloot dan om wat boterhammen voor Laila te maken. Hij dacht dan aan tosti's, die lustte ze vast wel. Toen ze eenmaal klaar waren deed hij de twee tosti's op een boord en liep hij rustig naar boven. Hij liep de kamer van Laila binnen en hij zag haar op bed liggen. ''Ik dacht dat je misschien wel honger had dus ik heb tosti's voor je gemaakt.'' Zei Draco en hij wachtte dan rustig af op haar reactie.

Laila hoorde beneden wat dingen en hoorde de stem van Draco. Ze keek op en ging wat rechter zitten. "Bedankt" zei ze zachtjes en glimlachtte zacht. Ze ging aan het uiteinde zitten en nam het bord mùaar aan. Ze keek even naar de grond maar at de tost's dan toch rustig op. Ze zweeg wel want wist niets te zeggen nu.

[inspiloos]

''No problem.'' Antwoorde hij kortaf en hij glimlachtte dan even toen ze het bord aan nam. Hij hoopte maar dat hij ze goed had gemaakt. Ondertussen dat zij aan het eten was ging hij voor het raam staan en hij keek naar beneden. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen. ''Wat ben jij eigenlijk van plan vandaag te gaan doen?'' Vroeg Draco dan aan haar en hij keek dan om naar haar. Misschien kon hij iets samen met haar gaan doen, maar wat dat was dan weer de vraag.

Laila at verder en legde het bord maar op bed. Ze keek op toen hij wat vroegen haalde haar schouders op. "Geen idee" zei ze kalm en keek even rond. Ze slikte de laatste hap door en keek hem aan. Ze zweeg even en keek kort naart de grond. Ze wist niet wat ze zou gaan doen maar met hem wat doen zou ze nooit erg vinden. Ze zweeg even en keek weer naar hem terwijl ze op een reactie wachtte.

Draco draaide zich om toen ze haar antwoord gaf en hij knikte dan kort. Hij kwam vervolgens naast haar zitten op het bed en hij keek wat naar de grond. ''Nou dan kunnen we misschien iets samen gaan doen, al moet ik dan nog wel even bedenken wat.'' Zei hij dan rustig tegen haar. Plots bedacht hij zich dat ze misschien nu even geen zin had om iets met hem te doen en hij keek haar op dat moment aan. ''Tenzij je geen zin hebt om iets met mij te doen?'' Zei hij dan op een vragende toon tegen haar en hij keek haar kalm en afwachtend aan.

Laila keek hem aan en glimlachtte zacht. Ze keek rustig toen hij bij haar kwam zitten. Het voelde altijd fijn als hij naast haar zat. "Ik wil wel" zei ze met een glimlach en keek hem aan met haar blauwe ogen. Ze vroeg haar steeds af wat hij voor haar voelde maar vroeg er maar niet naar. Laila zweeg even en keek kort rond en dan maar weer naar hem. Tuurlijk wilde ze met hem wat gaan doen!

Draco glimlachtte even om haar antwoord, dat deed hem goed om te horen en hij keek haar rustig aan. ''Oke, mooi zo.'' Antwoorde hij dan en hij grinnikte even kort. Hij dacht dan diep na, wat zouden ze kunnen gaan doen? Eigenlijk had hij wel zin om naar de discotheek te gaan maar de kans was groot dat Laila er niet in kwam. Ach ze konden het best proberen, waarom ook niet? ''We kunnen naar een discotheek gaan?'' Stelde hij dan voor en hij keek haar weer afwachtend aan.

Laila hoorde zijn voorstel en knikte. "Is goed" zei ze rustig en stond op. Ze gaf Draco een duw. "Ik ga me omkleden dus weg jij" zei ze met een grijns en deed de deur achter heml dicht. Ze kleedde haar rustig om en had nog een kleed gevonden dus trok ze deze aan. Ze kamde haar haar en liep weer naar buiten. Ze liep rustig naar Draco en keek hem aan. "Klaar" ze ze droog en grinnikte.

Draco werd ineens door haar weg geduwt en hij hoorde ondertussen haar woorden. Hij grinnikte even en hij liep dan rustig naar zijn kamer toe. Hij kleedde zich ook om. Hij deed een wit blousje aan en om zijn hals hing hij een losjes hangende zwarte stropdas. Hij deed een zwarte broek aan en trok zijn sneakers aan. Hij liep dan ook weer naar buiten en op dat moment kwam Laila ook net naar buiten. Zijn blik gleed over haar heen en glimlachtte even. ''Ziet er goed uit, nu maar hopen dat er niemand in de ingang staat te controleren.'' Zei hij dan tegen haar en hij liep dan richting de trap en hij ging naar beneden.

Laila keek even naar hem en grinnikte. "Cool hoor" zei ze en glimlachtte. Ze liep achter hem de trap af en sprong van de tweede tree. Ze volgde hem en grinnikte even. Ze had er best veel zin in en ze vond het fijn om bij hem te kunnen zijn. Ze opende voor zijn neus de deur en keek even grijnzend naar hem. Ze huppelde droog naar buiten en keek rond. Ze rekte haar even uit en keek dan naar hem.