Kira's huis

Kira liep samen met Andrew, Vallon en Luna naar haar huis. Het was best groot maar het leek er oud uit. Binnen was het redelijk ruim met een paar zetels, grote en kleine. Natuurlijk een tv en boven had ze 5 kamers. Ze liep naar binnen en liet iedereen binnen. Ze gaf Andrew een kleine kus en glimlachtte. "Nou dit is mijn huis" zei ze rustig en keek naar ze. "Ik heb 5 kamers dus dat is wel genoeg" zei ze grijnzend en trok Andrew mee naar boven. "Jij mag kiezen, bij mij of in de logeerkamer" zei ze en glimlachtte. Ze floot naar Luna en Vallon en wenktte de twee honden. Ze opende een grote kamer vol speeltjes, eten, drinken en alles wat een hond nodig had. "Hier mogen jullie verblijven" zei ze met een glimlach en liet deze open. Luna blafte en ging op een kussen liggen. Ze nestelde haar erin en knabbelde op een speeltje. Kira keek weer naar Vallon en gaf hem een aai. "Kom dan gaan we Fire begraven" zei ze rustig en liep met ze naar beneden richting de tuin. Ze liep de tuin in en keek naar de rest.

Andrew volgde haar met zijn blik op de grond gehouden na een tijd wamen ze aan bij haar huis aan en dan keek hij haar even aan. "Mij maakt het niet uit"zei hij tegen haar. Vallon liep mee maar stopte halverwege de trap en keek even naar Fire die nog op zijn rug lag. Hij keek kort naar Luna maar liep dan weer naar beneden. Toen Kira weer kwam volgde hij haar de tuin in,samen met Andrew. Ergens dicht bij een boom legde hij Fire neer en begon dan tegraven. Dan keek hij kort naar Kira,maar liet geen enig teken zien van emotie,buiten pijn.

Kira glimlachtte even. "Mij ook niet" zei ze rustig en keek naar Vallon die begon te graven. Luna kwam na een tijd ook en blafte. Ze begon samen met Vallon te graven. Ze maakte een put en blafte naar Kira. Ze knikte en legde Fire in de put. Luna blafte en maakte de put dicht waarna ze een huil gaf. Ze liep dan naar Kira en ging daar zitten. Kira gaf Luna een aai en pakte de hand van Andrew. Ze glimlachtte zacht en zuchtte even. "Rust zacht Fire" zei ze heel zacht en keek naar het graf.

Opeens kwam er een krachtige huil uit Vallon zijn bek. Hij keek naar het graf en sloot voor enkele momenten zijn ogen. Andrew keek haar aan en streek zachtjes over haar hand. De huil van Vallon deed hem opkijken,maar hij begreep hem maar al te goed. Hij stak zijn hand uit naar de hond en die kwam dan meteen naar hem toe en legde zijn kop tegen Andrew's hand. "Rustig maar jongen,hij is nu in betere oorden"zei hij tegen hem en sloot voor enkele momenten zijn ogen.

Luna blafte even en gaf Vallon weer een lik. Kira keek naar Vallon en zuchtte eventjes. Ze wist hoe de hond zich voelde. Ze gaf Luna nog een aai en liep naar binnen. Ze liep naar de kamer en plofte op het bed waarna ze een foto van Fire pakte. Ze keek ernaar en zuchtte eens diep. Luna blafte en volgde Kira op de trap maar liep de hondenkamer in. Ze at en dronk wat en dat deed echt goed.

Andrew keek de twee na en knielde naar bij Vallon. "We blijven hier voor enkele nachten jongen,maar komop we gaan naar binnen"zei hij zachtjes. Hij streek hem over zijn kop waara de gitzwarte hond dan maar naar binnen liep,richting de honden kamer. Daar plofte hij neer op een donker kussen en keek wat voor zich uit. Andrew zelf liep naar boven,naar haar kamer. Weer zette hij zich bij haar neer,hij staarde kort naar de foto maar dan sloeg hij zijn arm om haar heen. Hij streek zachtjes over haar rug en zuchte.

Kira keek op en glimlachtte zacht. Ze legde de foto neer en kroop tegen hem aan. Ze gaf hem een vluchtige kus op zijn mond en glimlachtte lichtjes. Ze zuchtte even en richtte haar blik even op het raam. Ze zweeg nog steeds en keek hem weer aan. Luna keek op en ging op het andere kussen liggen. Ze drukte haar snuit tegen Vallon aan en keek hem aan.

Toen ze hem een kus gaf keek hij haar iet wat bezorgd aan maar glimlachte wel heel zachtjes. Hij legde zijn andere arm nu ook om haar heen en legde zijn hoofd tegen het hare. Woorden had hij nu niet klaar voor haar. Maar zijn aanwezigheid zou haar wel helpen. Vallon voelde een snuit tegen hem aan,even keek hij haar aan en streek met zijn snuit langst de hare.

Kira glimlachtte en ging liggen. Even rekte ze haar goed uit en moest ze gapen. Ze streek met haar hand over de rug van Andrew en kneep even zacht in zijn hand. Even sloot ze haar ogen maar dan keek ze weer rustig naar hem. Luna vond het fijn en ging tegen hem aanliggen. Ze sloot haar ogen en kwispelde af en toe heel erg zachtjes.

Andrew keek haar even aan en knikte heel zachtjes naar haar. Zelf was hij ook moe,maar hij zou niet slapen voor ze zelf veilig en wel sliep in het bed. Al moest hij een hele nacht opblijven voor haar te zien slapen. Vallon keek haar even aan en legde zijn kop op zijn poten. Soms keek hij even naar haar,hij glimlachte even kort en kefte heel zachtjes naar haar toe.

Kira stond dan op en gaf hem een kleine kus. "Ik ga me even omkleden, als je wil doe ik het wel in de badkamer" zei ze en grijnsde. Ze kneep even zacht in zijn hand en wachtte op antwoord. Luna legde haar kop op zijn nek en kefte zachtjes terug. Ze sloot haar ogen en viel in slaap.

"Ik denk dat dat het beste is"zei hij kalm tegen haar en wreef even door zijn ogen. Zijn blik ging dan weer naar buiten,het was nu volledig donker buiten en niets maakte nog geluid,buiten dan die enkele domme vogels die hem op zijn zenuwen werkten. Slapen,hij wist niet of hij het wel zou kunnen,echt moe was hij niet dus. Vallon merkte haar hoofd op zijn nek op en merkte dan ook dat ze in slaap was gevallen. Hij zelf sloot zijn ogen ook,maar sliep niet compleet vast,moest er een indringer binnen komen zou hij die zo naar de vergetelheid helpen.

Kira glimlachtte en gaf hem een lange kus. Ze nam haar kleren en liep naar de badkamer. Ze trok haar kleren daar uit en trok een slaapkleed aan. Ze keek kort in de spiegel maar liep dan even naar de hondenkamer. Ze keek naar de twee en deed de deur op een kier. Ze deed in huis de lichten maar uit en liep naar haar kamer waar ze de deur van sloot. Ze plofte op het bed en gaf Andrew een kus.

Andrew deed zijn shirt en zijn schoenen uit,en legde zich dan neer. Toen ze weer tevoorschijn kwam,en op het bed plofte,gaf ze hem een kus. Hij legde een arm om haar heen en streek met zijn andere hand over haar wang. Vallon hoorde dat de deur werd dichtgeduwd,maar hij werd niet in het slot geduwd dus daar had hij geluk in. Hij voelde Luna's zachte adem door zijn vacht gaan,en dat deed hem goed.

Kira glimlachtte en ging naast hem liggen. Ze gaf hem weer een kus en streelde met haar hand over zijn arm. Ze sloot even haar ogen en keek hem dan weer rustig aan. Ze kreeg het warmer en had steeds een beter gevoel bij hem. Luna hoorde het ook en spitste kort haar oren. Ze gaf even een kleine zucht en sloot haar ogen weer.

Een zachte glimlach ruste erop zijn gezicht toen ze over zijn arm streek. Eigenlijk was het zwarte kruis op zijn borst nu goed te zien aangezien het hier nog wat licht was. Na een korte tijd draaide hij zich weer naar het meisje waarvan hij hield,hij gaf haar een zachte kus op haar lippen en keek dan even rond in de best wel grote kamer. Vallon hoorde de zucht en opende zijn ogen dan,hij vond het naar zijn zin veel te licht in de kamer,maar veel kon hij er nu niet aan veranderen.

Kira keek hem aan en glimlachtte. Ze kustte hem terug en liet de kus lang duren. Ze rekte haar even uit en keek kort naar het kruis. Ze zweeg erover en streek met haar hand over zijn wang. Luna keek ook even en kefte zacht. Ze keek even rond en stond op. Ze liep naar het raam en trok aan de gordijnen die een beetje verschoven. Ze keek dan naar Vallon en kroop weer rustig tegen hem aan.

Hij trok haar nog dichter naar zich toe en sloot zijn ogen eventjes. Toen hij zijn ogen weer open deed merkte Andrew dat het overal donker was. Een stroom panne dus. "Zeg eens,je rekeningen niet betaald ofzo"vroeg hij droog aan haar. Hij stond even op en liep naar de schakelaar,daar drukte hij op maar niets veranderde. "Oftewel is de stroom geknapt of jij moet je rekening niet betaald hebben. En nu ?"vroeg hij aan haar terwijl hij nog rechtstond. Vallon keek op toen alles donker werd en liet een zachte grom horen.

Kira keek hem aan en zuchtte even. "Ik heb ze betaalt dus vast een storing ofzo" zei ze droog en gaapte even. Ze rekte haar even uit en pakte zijn hand. Ze trok hem weer op het bed en gaf hem een kus. Luna schrok er wel even van en snoof eventjes. Ze kefte zacht maar haar ogen vielen al snel dicht.

Hij keek haar even aan en fronste kort,dan werd hij weer op het bed getrokken. Hij legde zijn arm om haar heen en trok haar wat dichter tegen zich aan. De duisternis speelde hem toch parten,zomaar een storing,hij wist het niet. Vallon keek voor zich uit en gaapte even. Maar slapen zou de hond niet doen,nee hij zou waken over de drie die hier waren.

Kira glimlachtte en streek even over zijn wang. Ze gaf hem een kus en sloot kort haar ogen. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en haar hand op zijn borst. Ze keek hem rustig aan en glimlachtte. Luna keek nog even naar Vallon en legde haar kop weer neer. Haar ogen vielen dicht en de hond viel in slaap.

Zachtjes streek hij over haar heup en dan sloot hij even in slaap. Oke hij was toch nog iets vermoeide dan hij eigenlijk zelf dacht. Maar slapen deed hij nog niet. Vallon keek voor zich uit en opeens hoorde hij wat beneden. Hij schoot van zijn kussen af en deed de deur open door zijn poot er tussen te steken. Dan rende hij de trap af en keek beneden rond of er iemand binnen was.

Kira legde haar rustig tegen hem aan en sloot haar ogen weer. Na een lange tijd viel ze in slaap en sliep ze met haar hand op de borst van Andrew. Luna keek ook op en bleef even liggen maar na een tijd stond ze op en liep richting de trap. Ze bleef staan en keek naar beneden naar Vallon. Waarom zou hij naar beneden gegaan zijn? Ze wilde blaffen maar deed het niet.

Vallon liep geruisloos door het heus en speurde dan een zwarte schim op. Meteen liep hij erop af en drukte diegene tegen de grond. Hij gromde even naar hem en keek hem dodelijk aan. Andrew keek naar de slapende Kira maar toen hij gegrom hoorde schoot hij recht. Hj nam gelijk een mes en liep snel de trap af en zag Vallon iemand tegen de grond houden. Maar al snel kreeg hij een tik tegen zijn kop en viel hij bewusteloos tegen de vlakte.

Kira sliep nog steeds door. Ze was best moe en had een tijdje niet meer geslapen. Ze sliep rustig en vredig. Luna keek Andrew na en zag wat er gebeurde. Ze janktte bang en slikte even. Ze wilde helpen maar ze was zo wantrouwig dat ze te bang was. Ze liep snel de kamer van de honden in en kroop in een hoek. Ze was echt bang nu en Kira sliep nog steeds door.