Draco's huis

Draco stapte zijn huis binnen. Het was een huis dat een beboste omgeving had en dat gaf hem dan ook wel een goed gevoel. Dan had hij teminste wat privacy. Zijn huis zag er goed uit, teminste van binnen wel. Van buiten zag het er best oud uit maar dat interesseerde hem niet zo. Op die manier bleven mensen misschien eerder bij hem en zijn huis uit de buurt. Binnen zag alles er nogal luxe uit, hij had drie banken waarvan twee lange banken en een gewone. Hij had ook een groot breedbeeld tv en dat terwijl hij zelf niet eens echt rijk was. Het was meer door de dood van zijn ouders, hij was enigskind en had dus heel wat geld van ze geérfd. Zijn ouders hadden namelijk beide een goeie baan gehad. Hij plofte neer op een van de lange banken en hij zette de tv aan. Hij ging rustig liggen en hij sloot voor kort zijn ogen terwijl hij naar de muziek luisterde die zich afspeelde op de tv.

Een meisje met blauwe ogen en ros haar liep door het bos. Ze wist niet echt waar ze zat en ze dacht nog steeds in het bos. Ze liep verder en zag toen een huis. Ze haalde haar schouders op en liep er voorbij. In haar kleren zaten een paar scheuren door de takken. Een kleine snee wasop haar arm en wang te zien. Haar blauwe ogen stonden dof en ze was erg mager. Die dingen kon je goed zien maarja. Laila zuchtte even en liep rustig het huis voorbij waarna ze stopte. Naar waar zou ze nu moeten?

Draco stond na een tijdje weer op en hij liep langs een raam. Toen hij merkte dat hij buiten vanuit zijn ooghoeken wazig iets had gezien, liep hij naar achteren zodat hij weer bij het raam stond. Hij zag een meisje staan die er nou niet erg goed uit zag. Ze had kleer scheuren en had een paar sneetjes, daarbij leek ze ook nog eens erg jong. Draco zuchtte diep en hij liep naar de keuken toe. Hij trok de koelkast open en hij haalde er twee blikjes drinken uit. Vervolgens liep hij naar de deur en hij deed deze open. Zo stil mogelijk sloot hij de deur achter zich en liep hij zo stil mogelijk richting het meisje. Op het moment dat hij uiteindelijk achter haar stond hield hij ineens een blikje voor haar gezicht. ''Dorst?'' Vroeg hij kortaf aan haar met een emotieloze stem. Ze zag er echt nog jong uit, ze was zeker een zwerfkind of iets in die richting.

Laila liep verder en schrok toen iets voor haar gehouden werd. Ze stapte achteruit en hoorde de stem waarna ze haar omdraaide. Haar blauwe ogen keken de jongen aan en ze bekeek hem even. "Ik euh" begon ze en twijfelde even. "Nou best wel" zei ze zacht en keek hem aan. Voorzichtig pakte ze het blikje aan en zweeg weer. Ze kende nog niemand en ze vond het hier echt gevaarlijk. Maar hij zag er redelijk te vertrouwen uit, hopelijk toch. Ze zweeg en keek even naar de grond.

Draco keek droog naar haar en hij opende dan zijn eigen blikje nadat ze die van haar had aangepakt. Hij nam een slok van het drinken en hij keek het meisje dan weer emotieloos aan. ''Wat doe jij hier alleen? Dit is geen plek waar je even kan rond zwerven.'' Zei hij dan tegen haar. Hij wist niet echt wat hij hier nu weer mee aan moest. Moest hij haar soms in huis nemen? Nee waarom zou hij? Hij kende haar niet eens. Bovendien wist hij niet wat voor persoon ze was. Bovendien was hij zelf een dark dus het was niet echt normaal om medelijden te tonen. Maar ondanks dat Draco een dark was, had hij nog wel een hart wat betekende dat hij niet altijd een hard persoon was.

Laila zweeg en opende hare maar. Ze dronk wat van het blikje en hoorde de vraag. "Ik weet het maar ik ben toen ik 8 was verloren gelopen van huis" zei ze en zuchtte even. "En nog steeds loop ik hier rond" zei ze zacht en dronk het blikje leeg. Ze kneep het even samen en keek kort naar de grond. Ze was al zeker 4 jaar alleen en het was vreselijk gewoon. Ze zuchtte weer en wreef even over de snee op haar arm en op haar wang. Ze keek dan weer stil naar de jongen en wist even niet wat zeggen. Hij zag er gevaarlijk uit maar toch.

Draco keek haar met nog steeds een emotieloze blik aan en hij knikte dan kort. ''Waarom loop je dan ook weg van huis? Problemen met je ouders?'' Vroeg hij dan aan haar terwijl hij nog een slok nam van zijn drinken. Hij keek dan even met een droge blik richting het fijn geknepen blikje en hij zuchtte diep. Die zat dus echt niet goed in haar vel. Ach hij moest haar ook wel gelijk geven. Alleen zijn was zeker niet leuk, hij was het immers ookal een tijdje dus hij wist wel hoe het voelde om alleen te zijn. Zijn blik ging dan naar haar sneeén en hij hield zijn blik daar dan even op gericht terwijl hij wachtte op een antwoord.

Laila keek hem aan en zweeg even. "Ik was zo jong en was buiten geraakt en vond de weg niet terug, dus geen problemen" zei ze zuchtend en keek even rond. Ze keek weer naar hem en hield het blikje stevig vast. Waarom ze dat deed wist ze niet eigenlijk. Ze staarde even naar de grond en de ene snee begon een beetje te prikken. Doordat ze steeds rondliep had ze het nooit schoon kunnen maken dus het was geinfecteerd. Ze zuchtte even en keek dan weer naar de jongen. "Ik heet euh Laila" stelde ze haar maar voor en keek hem stil aan.

Draco luisterde naar haar woorden en hij keek haar op dat moment dan ook weer aan. ''Hm oke dan. Dat was geen slimme actie van je geweest dan.'' Antwoorde hij op een droge toon en hij nam weer een slok van zijn drinken. Draco richtte zijn blik dan weer even op haar sneeén. Die moesten duidelijk verzorgt worden, maar hier in de buurt kon ze daar geen hulp voor vinden. Moest hij haar dan helpen? Was hij wel een persoon die dat uberhaubt moest doen? Hij was een dark, het voelde raar voor hem om iets goeds te doen. Maar het leek er ook op dat ze echt hulp nodig had. Draco schrok dan op uit zijn gedachten toen Laila zich voorstelde aan hem en hij keek haar dan ook weer aan. ''De naam is Draco.'' Stelde hij zich dan voor.

Laila keek hem aan en haalde haar schouders op. "Ik was 8 en toen was ik nog dom" zei ze droog en keek even rond. Ze wreef kort over de pijnlijke sneeën en keek weer naar hem. Zo te zien was hij diep in gedachten verzonken dacht ze. Hij antwoordde best laat maarja. "Aangenaam dan maar" zei ze droog en keek even rond. Ze begon het koud te krijgen eigenlijk. Ze had dan ook een shirtje met korte mouwen aan. Ze zuchtte diep en keek weer rond en richtte haar blik weer op Draco.

Een wenkbrauw van Draco ging droog omhoog toen Draco haar droge toon ineens te horen kreeg. ''Van hetzelfde..'' Antwoorde hij droog en hij dronk zijn blikje dan leeg. ''Je zult wel onderdak nodig hebben dus als je wil kun je wel bij mij blijven slapen tot dat je iets anders hebt gevonden, ik heb een logeer kamer.'' Zei hij dan tegen haar. Hij wist niet waarom hij ineens zo behulpzaam was maar er was vast wel een reden voor. Hij gooide zijn blikje dan weg en hij sloeg zijn armen vervolgens over elkaar heen terwijl hij Laila vragend aan keek. Het zou hem niet verbazen als ze het niet zou accepteren, ze kende elkaar namelijk nauwlijks. Maar ze kon toch ook niet zo rond blijven zwerven?

Laila keek hem aan en grinnikte eventjes. Ze keek kort rond en hoorde toen de vraag. "Nou je bent de eerste die dat vraagt maar ja oke dan" zei ze maar en glimlachtte vaag. Ze kende hem misschien niet goed maar ze voelde dat ze hem kon vertrouwen. Ze voelde wel snel wat, net als haar zus Kira. Ze dacht kort aan haar ouders maar haalde haar schouders op. Ze gaapte even en rekte haar kort uit waarna ze haar blik weer op Draco richtte. Hij was best groot maarja vast ook ouder.

''Je hebt geluk dat ik het vraag, normaal ben ik niet zo aardig.'' Antwoorde hij dan kortaf op haar woorden en hij draaide zich om. Hij liep richting zijn huis en hij bleef bij de deur staan. Hij keek dan om naar Laila en wachtte tot ze kwam. Hij vroeg zich af of het haar zou gaan verbazen van wat er binnen het huis was, aangezien het er van buiten bijna niet uit zag. Hij snapte eigenlijk nog steeds niet waarom hij dit deed maar hij kwam er vast vanzelf wel achter. Misschien kon hij diep van binnen toch wel goed zijn, naja hij kon moeilijk slecht doen tegen zo jong iemand. Hij kon moeilijk met haar vechten dus er was niet eens lol bij.

Laila keek hem aan en zweeg even. "Oke dan" zei ze maar en liep achter hem aan. Ze liep naar binnen en schrok even. "Wauw" zei ze zacht en draaide even rond terwijl ze verbaast rondkeek. Ze bleef staan en keek de woonkamer rond. Het was echt groot en dat vond ze cool. Ze keek dan weer naar Draco die wel even stil was. Ze zuchtte eventjes en wilde eigenlijk weten waarom hij aardig deed. Normaal was hij dat niet want dat zei hij. Ze haalde droog haar schouders op en keek rond.

Draco liep achter haar aan naar binnen en hij sloot de deur achter zich. Hij keek even naar de klok en het was al laat in de middag. De zon was dan ookal bezig met onder gaan en Draco gaapte dan ook even. Hij keek dan naar Laila die nogal onder de indruk leek te zijn. ''Je vind het dus mooi?'' Vroeg hij rustig aan haar en een licht grijnsje verscheen voor even op zijn mond maar verdween al snel weer. Hij ging dan op een lange bank zitten en hij keek even naar de tv die nog steeds aan stond. Hij stond op een muziek zender dus er was wat muziek te horen. Draco sloot dan voor kort zijn ogen terwijl hij wat ontspannen ging zitten. ''Als je de trap op loopt dan heb je de eerste deur rechts daar, is de logeer kamer. Die zal je vast ook wel bevallen.'' Zei Draco dan rustig tegen haar.

Laila keek nog rond en keek dan naar hem. "Uhu" zei ze en grinnikte even. Ze keek droog naar hem toen hij ging liggen en hoorde dan de woorden. "Oke" zei ze en rende de trap op. Ze deed de deur open en keek rond. "Wauw" mompelde ze zacht en draaide rond en viel op het bed. "Hier kan ik wel aan wennen" zei ze en keek dan uit het raam. Ze grijnsde even en haalde een foto uit haar zak. Hij was helemaal verkreukt en ze keek ernaar. "Ik mis je mam" zei ze er zacht tegen en legde de foto onder het kussen.

Draco grinnikte even om haar antwoord wat in zijn oren best wazig over kwam. Hij opende dan een oog en hij zag haar de trap op gang. Hij bleef rustig liggen en hij legde een hand onder zijn hoofd. Ach wat gezelschap in huis was ook weer niet verkeerd. Het leek er ook wel op dat Laila en hij het goed zouden gaan vinden met elkaar. Bovendien beviel het huis haar wel goed zover Draco had gemerkt. Ze kende elkaar dan ook nog maar net dus hoe ze dagelijks was wist hij natuurlijk niet maar daar zou hij vanzelf wel achter komen. Hij rekte zich dan even uit en ging vervolgens weer lekker liggen. Onder tussen luisterde hij kalm naar de muziek die van de tv weg kwam.

Laila liep na een tijd weer naar beneden en plofte op de bank. Ze gaapte even en luisterde naar de muziek terwijl ze naar de tv keek. Ze keek even naar Draco en grinnikte eventjes. Ze wilde wat roepen naar hem maar hield haar stil. Ze gaapte eventjes en rekte haar ook eens uit waarna ze nog even rond keek. Ze vond het huis echt super en dat liet ze dan ook merken. Ze keek rustig naar de tv en was dan ook erg stil.

Draco merkte dat ze weer terug naar beneden was gekomen en hij opende dan een oog en keek met deze naar haar. ''Als je wat te eten wil mag je gerust naar de keuken gaan hoor, er is genoeg.'' Zei hij dan kalm tegen haar en hij sloot zijn oog dan weer. ''En bevalt je kamer?'' Vroeg hij vervolgens aan haar en hij legde zijn beide handen dan onder zijn hoofd en hij zuchtte een keer diep.

Laila keek op en grinnikte even. "Is goed "zei ze dan rustig en keek kort naar de tv. Ze keek dan weer naar hem. "Ja hij is prachtig" zei ze en glimlachtte iets. "Bedankt he dat ik hier mag blijven" zei ze en glimlachtte. Ze keek even rond en begon haar lichtjes te vervelen. Ze haalde haar schouders op en pakte opeens een kussen. "Sorry Draco ik kan het niet laten" zei ze opeens en gooide het kussen tegen zijn kop waarna ze hard begon te lachen.

Draco glimlachtte even om haar woorden. ''Dat is mooi, en zoals ik eerder al zei. Je hebt geluk want normaal ben ik niet zo 'aardig''' zei hij met nadruk op het woord 'aardig'. Hij hoorde dan haar andere woorden en hij schoot verbaasd recht toen hij een kussen naar zich toe gesmeten kreeg. ''Ha ha'' Antwoorde hij droog en hij pakte het kussen dan op en hij smeet deze richting Laila. Hij grijnsde dan even lichtjes en hij ging droog op zijn zij liggen met zodat hij naar Laila kon kijken. Ja, het was wel leuk om nu wat gezelschap in huis te hebben.

Laila keek hem aan en grinnikte even. Ze ving het kussen op en viel op de bank. Ze lachtte en stond op. Ze sprong op de bank waar hij lach en sloeg hem met het kussen. "Fight!" gilde ze vrolijk en grinnikte. Ze stopte dan en keek hem droog aan. "Toch niet erg he?" vroeg ze dan en grinnikte. Ze was 12 en speelde wel graag maar hij moest het natuurlijk ook wel fijn vinden,anders zou ze wel stoppen.

Draco keek met een droge blik naar haar, hij wist achteraf gezien niet of hij hier nou zo heel blij mee moest zijn maar een licht grijnsje kon hij toch niet onder drukken. Hij schoot dan recht toen ze bij hem op de bank sprong en 'Fight!' riep. Plots was ze weer wat rustiger en vroeg ze hem of hij het niet erg vond. ''Nee hoor, ik ben het alleen niet zo gewend.'' Antwoorde hij kalm en hij stond dan op en drukte plots een kussen in haar gezicht. ''Hoe oud ben je eigenlijk?'' Vroeg hij dan aan haar terwijl hij met een emotieloze blik naar haar keek. Hij was zeker groter dan haar dus hij moest naar beneden kijken.

Laila schrok en viel bijna van de bank af. Ze ging rechter zitten en keek hem aan. "12" zei ze rustig en gaapte eventjes. Ze rekte haar nog eens goed uit en grijnsde. "Nouu omdat je het niet erg vind" zei ze en een grijnsje verscheen op haar gezicht. "Kussengevecht!" gilde ze en sprong opeens naar hem en drukte het kussen in zijn gezicht. Maar doordat hij rechtstond en ze naar hem sprong, vloog ze van de bank op de grond.

''Hm oke, ik ben zelf 18.'' Zei hij dan tegen haar en hij zuchtte eens diep. Hij hoorde haar dan weer roepen maar nog voor hij haar kon aan kijken kreeg hij een kussen in zijn gezicht gedrukt. Hij hoorde dan voor zich iets op de grond klappen en toen de kussen voor zijn gezicht weg was keek hij droog naar beneden. Hij zag Laila voor hem liggen en hij lachtte dan. Hij zette dan een voet op haar rug en hij sloeg zijn armen over elkaar heen. ''Wat charmant, mijn onderdaan knield gelijk al voor me.'' Zei hij droog en hij grijnsde breed. Nu had hij ook eens lol, en dat had hij serieus al heel lang niet meer gehad.