Even los gaan

Andrew was volledig in het zwart gekleed,hij stond aan de bar in de discotheek en rekte zich even uit. Hij bestelde een pintje voor hem en nam het dan ook mee naar een tafel. Er was al aardig veel volk,maar hij viel hier het meeste op,de andere mensen waren bijna allemaal in wit of andere lichte kleuren gekleed. Hij bewoog zich dan tussen de mensen door naar de dansvloer en begon dan ook maar te dansen,maar hij hield iedereen in het oog. Vele keken niet eens naar hem om,maar hadden wel bang van hem,ze wisten wat hij kon doen als ze hem niet bevielen. Andrew was een Dark ookal zou je dat vanaf het eerste zich niet zeggen,hij zag eruit als een normale gozer die veel omging met andere,en nog nooit iemand wat had aangedaan.

Konan stond in de ingang van de discotheek en haar blik bekeek vanachter een zwarte zonnebril de mensen die aanwezig waren. Allemaal waren ze in een lichtte kleur gekleed en dat irriteerde haar lichtjes. Ze hield niet van lichtte kleuren, ze was zelf dan ook in het zwart gekleed. Ze droeg een zwart mini rokje en een zwart jack. Ze was niet al te groot en slank. Meestal was ze dan ook wel sexy gekleed maar ondanks dat was ze niet zo'n heel open persoon. Ze was dan ook nog eens een dark wat je niet zo snel van haar zou zeggen en bovendien waren meisjes niet zo snel een dark, maar onder haar zwarte jack zat een riem met heel wat messen eraan. Ze slaakte eens een diepe zucht waarna ze door de menigte heen liep richting de bar. Ze ging rustig op de bar zelf zitten en ze sloeg een been over haar andere heen. Enkele jongens hadden hun blikken op haar gericht maar Konan negeerde deze gewoon. Wat kon haar het schelen wat die jongens van haar dachten? Het liefst bracht ze hen allemaal om het leven. Dan had ze teminste weer eens wat spannends te doen. Haar blik gleed dan weer over de mensen heen en deze stopte toen ze een jongen opmerkte die helemaal in het zwart gekleed was. Ze bekeek hem dan even en een licht glimlachje verscheen op haar mond. Toch verdween deze al snel weer, ze toonde nooit graag veel emotie.

Hij liep zelf terug naar zijn tafel en keek even naar de toog waar een meisje zich had neergezet,helemaal in het zwart gekleed net als hem. Hij nam een slok van zijn pintje en liep dan naar de toog en zette zich naar haar neer. Dan deed hij teken naar de barman dat hij haar iets moest geven van hem. Veel woorden kwamen er niet van hem,en van haar al even min. Even knielde hij en strikte zijn veters even,toen hij zijn broek wat naar boven deed zag je een glinstering van een van de werpsterren die in de houder aan zijn been stak. Al snel liet hij zijn broekspijp weer zakken en keek haar even kort aan. "Andrew"zei hij. Zijn stem klonk normaal maar er was een kille ondertoon in zijn stem te bespeuren,zoals altijd.

Konan had haar blik ondertussen alweer ergens anders op gericht, namelijk op het groepje jongens dat haar zaten te bekijken. Ze zaten vast op te scheppen tegen elkaar over hoe ze haar op de bek zouden pakken. Nou dat konden ze zowiezo wel vergeten. Aangezien Konan haar zonnenbril op had kon je niet zien dat ze naar je keek en haar blik schoot dan opzij toen ze de jongen die ook in het zwart gekleed was naast haar op merkte. Ze merkte dan zijn teken op die hij naar de barman deed en ze kreeg vervolgens wat te drinken van de barman. Ze pakte het glas vast en nam een slok van het drinken terwijl ze haar blik weer op de jongen richtte die zich als 'Andrew' voorstelde. ''Konan'' Stelde ze zichzelf dan kortaf voor en ze ging wat beter zitten. Ze zette het glas drinken weer neer en ze deed haar zonnebril af, deze stopte ze weg onder haar jack en haar donkere ogen keken hem nu aan. Haar blik straalde weinig emotie uit, al zag ze er verder niet onvriendelijk uit.

Even viel zijn blik op een of andere groepje iets verder,hij rolde met zijn ogen en keek haar even aan. Hij knikte dan maar naar haar en liet zijn blik dan even over de gehele disco gaan en snoof diep. Even bekeek hij haar eens goed,ze was niet mis. Hij kruiste zij armen over elkaar en keek weer voor zich. "En hoelang leef jij hier al?"vroeg hij droog aan haar,zonder haar ook maar aan te kijken. Voor hen was het normaal om zo te doen tegen elkaar,aangezien elke Dark zo was ingesteld zijn emotie's niet te laten zien,en weinig te praten.

Konan haar blik ging weer naar hem toen ze zijn vraag hoorde en ze nam dan een slok van haar drinken. ''Sinds kort ben ik hier komen wonen'' Antwoorde ze kortaf en ze zette haar glas weer neer. Ze slaakte weer een diepe zucht en haar blik ging weer naar het groepje jongens. Deze zagen nu dat ze hun kant op keek aangezien ze haar zonnebril niet meer op had en de jongens grijnsde dan ook even breed en knipoogde richting haar. Konan ging zo zitten dat ze met haar rug naar hen toe zat en ze keek Andrew dan weer rustig aan. ''En jij dan? Leef jij hier al lang?'' Vroeg ze hem dan rustig terwijl ze weer een slok nam en ze trok haar rokje dan even goed. Andrew was zeker geen lelijke jongen, en haar gedachten vertelde haar dan ook dat deze jongen ook wel een dark kon wezen. Dat was dan weer beter naar haar mening. Een dark in haar omgeving deed haar altijd beter dan een normaal iemand.

Andrew hoorde de jongens wat roepen en keek even dodelijk in hun richting. Dan keek hij haar weer aan en hoorde haar antwoord en haar vraag. "Ik leef hier al een lange poos"zei hij verveeld tegen haar en streek dan ook even door zijn haar en keek dan een poosje naar de grond. Zijn gezicht had een emotieloze uitdrukking zoals altijd,enkele mensen liepen hen voorbij,en als je goed naar hen keek zag je de angst in hun ogen voor deze twee mensen. "Geloof me,veel is hier niet te doen,buiten het dagelijkse werk"zei hij tegen haar en sloot dan voor enkele momenten zijn ogen. Dan bedoelde hij niet het werk van deze kneuzen die hier woonde,maar zijn werk.

Konan nam weer een slok van haar drinken en het glas was na die slok dan ook leeg. Ze zette het glas rustig weer neer en ze hield haar blik er even doelloos op gericht. Onder tussen luisterde ze naar Andrew en in gedachten grijnsde ze vals. Dit deed ze echter in het echt niet aangezien ze geen zin had om emotie te tonen. Ze gaapte dan ook eens en ze rolde dan met haar ogen. ''Ik kan mezelf makkelijk vermaken, maak je je daar maar niet druk om.'' Antwoorde ze dan op een emotieloze toon. Ze wist nu wel zeker dat de jongen ook een dark was, dat deed haar dan ook erg goed. Ze was al een tijdje geen dark meer tegen gekomen en met normale mensen zou ze nooit vrienden worden, die waren immers veel te saai en zouden nooit aan moorden doen. Als ze dat wel zouden doen waren ze tenslotte wel een dark geworden. Konan richtte haar blik dan weer even op Andrew maar deze veranderde niet van emotie, nee haar blik was nog steeds emotieloos.

Hij keek haar even aan en hoorde dan iemand wat roepen naar hun. Hij dronk wat van zijn pint en taste dan in zijn zak,toen er niemand keek smeet hij een werpster naar de gast die had geroepen,en dat trof hem dan ook meteen in zijn schouder. De jongen greep meteen naar zijn schouder en hield zich recht tegen de muur. Andrew keek hem even aan en draaide zijn hoofd dan weer naar haar toe. Aleen de barman had gemerkt wat hij had gedaan,maar die was dat al gewoon day er zo'n dingen hier gebeurde. Hij zette zijn glas neer en keek even naar zijn hand waar een kleine snee opzat. De discotheek begon naarmate het later werd voller te lopen,dat was normaal,maar toch liepen alle mensen langs hun,zonder ook maar om te kijken.

Konan keek om naar een jongen die naar hun riep, wat hij riep kon ze echter niet echt verstaan ze klemde haar kiezen dan op elkaar. Moest die gast klappen hebben misschien? Nou dat deed ze maar al te graag. Plots schoot er een werpster langs haar en ging deze het hoofd in van de jongen. Konan keek dan gelijk om naar Andrew en ze ging dan weer gewoon zitten. ''Zijn ze dark mensen hier gewoon?'' Vroeg ze dan emotieloos aan hem en ze gebaarde onder tussen richting de barman dat ze nog wat drinken wou. Deze kwam dan weer aan zetten met een nieuw glas drinken en Konan pakte deze op. Ze nam er een slok van en ze sloot vervolgens voor even haar ogen terwijl ze het glas weer neer zette. Ze hoorde dat het drukker werd en dat irriteerde haar lichtjes, natuurlijk was het wel iets logisch. Het was immers een discotheek waar ze in zat en als het eenmaal laat in de avond was kwamen er steeds meer mensen. Vooral weer wat oudere jongeren kwamen er nu ook bij. Daar was ze dan ook minder blij mee want de kans was heel goed dat er dronken lui bij zat, en al wilde ze niet opscheppen over zichzelf. Ze wist dat ze met haar uiterlijk wel jongens aantrok.

"De barman wel"zei hij tegen haar en keek even rond. Hij keek dan naar enkele meisjes die binnen kwamen en schudde zijn hoofd lichtjes. Allemaal mensen die niet eens wisten wie ze waren en wat ze hun konden aan doen in een oogopslag. "Andere denken dat we gewoon probleem jongeren zijn"vervolgde hij emotieloos tegen haar. Een ander lied begon,maar niemand maakte een beweging. En opeens klonk er een luide gil,iemand had de man eindeljk gevonden. Het was muisstil in de discotheek en meteen belde iemand de hulpdiensten. "Als je mij wilt excuseren,ik ga"zei hij tegen haar. Hij liet geld achter voor haar beide drankjes en de zijne. Hij nam zijn zwarte vest en deed die dan ook aan. Dan verdween hij naar buiten,maar in plaats van weg te gaan,zette hij zich buiten bij een groep jongeren die aan het praten waren.

Konan knikte even bij zijn woorden. ''Ok dan.'' Antwoorde ze kortaf en haar blik werd dan verbaasd toen ze een gil hoorde. Ze keek om, leuk iemand had de jongen gevonden. In gedachten grijnsde ze dan ook weer even vals en ze richtte haar blik dan weer op Andrew toen hij zei dat hij weg ging. Ze keek hem aan tot dat hij weg ging en antwoorde dus verder niet. ''De angsthaas..'' Mompelde ze onhoorbaar met een licht vals grijnsje en ze ging dan recht staan. Ze keek voor kort naar de jongen en ze liep daarna rustig naar buiten. Eenmaal buiten bleef ze bij een muur staan en ze ging daar dan tegenaan staan. Ze had niet gezien dat Andrew ook buiten was aangezien ze haar blik op een andere groep jongeren had gericht. Het waren de jongeren die in de discotheek waren geweest en nu waren er ook wat oudere bij. Ze schatte ze in de 20 en ze zuchtte dan eens diep. Ze richtte haar blik vervolgens even op de lucht en bleef daar dan naar kijken tot dat ze voetstappen hoorde. De groep jongeren kwamen nu op haar af en ze leken niet veel goeds in de zin te hebben. ''Hé schatje, waarom zo alleen? Heb je geen vriendje?'' Vroeg een van de oudere grijnsend en deze sloeg dan een arm om haar heen. Konan keek hem kil aan maar deed nog niets. ''Ik heb geen vriend.'' Antwoorde ze dan kortaf, die jongens wisten niet met wie ze te maken hadden dat was wel duidelijk. Haar uiterlijk en het feit dat ze een meisje was verborg dan ook wel veel over het feit dat ze een dark was. Een andere jongen van de oudere legde dan een vinger onder haar kin en ging met zijn hand langs haar hals. ''Wat zonde nou dat je geen vriend hebt, je bent zo knap..'' Zei hij dan vals. De andere jongeren keken meer toe dan dat ze echt wat deden, zoals Konan dus al verwacht had waren ze alleen maar stoerdoeners. Ze deed echter nog steeds niet en ze keek de jongen nog steeds kil aan. Zolang ze niets bizonders bij haar deden liet ze het nog rusten, maar ze moesten niets verkeerds bij haar proberen want dan zou ze zonder genade vemroorden.

Andrew stond bij een andere groep jongens maar het was em wel opgevallen dat ook zij buiten stond,dan merkte hij ook de jongens op. Ze kon het zelf waarschijnlijk wel aan. Hij zelf had nammelijk andere problemen,blauwe lichten kwamen de hoek om en een combi hield halt voor de disco. De amublance stond er dan ook al. Allemaal liepen ze naar binnen,buiten twee agenten,die bleven buiten staan en hielden de twee groepen in het oog. Andrew knikte naar de agent en wende zich dan weer tot de gasten en pikte op in het gesprek,toch hield hij Konan ook nog in het oog aangezien hij die gasten daar niet vertrouwde. Maar nu waren er maar twee Darks en beiden konden ze dit hele pand aan dus die enkele gasten zouden geen probleem voor haar moeten maken.

Konan haar blik schoot naar de twee agenten die buiten bleven staan. Haar blik vernauwde dan, van die twee moest ze af zien te komen. Plots voelde ze hoe haar rokje werd vast gepakt en haar blik schoot dan naar de jongen voor haar en ze pakte zijn hand vast. Haar greep was zo sterk en de jongen zijn blik bezitte pijn. Hij deed een stap naar achteren en pakte zijn arm vast die Konan vast had. Konan deed dan een stap naar voren terwijl ze zijn pols nog steeds vast had. Haar greep verstrakte en plots was er een krak te horen. Konan had zonder enige moeite de jongen zijn pols gebroken en ze trapte hem vervolgens in zijn maag. ''Jullie dood zal jullie vanacht nog welkom heten heren.'' Zei ze dan en ze trapte toen naar achteren toen ze door had dat de andere jongen ook op haar af kwam. De jongen knalde tegen de muur aan en Konan draaide zich weer naar de jongen met de gebroken pols. Deze leek nogal veel pijn te hebben en een valse grijns verscheen op haar mond. Ze pakte de jongen bij zijn kraag vast en tilde hem omhoog, voor even kon het haar niets schelen dat de agenten het konden zien. ''Wat zijn jullie toch zielig.'' Zei ze kortaf en ze liet de jongen los, maar nog voordat zijn voeten de grond konden raken trapte Konan hem keihard in zijn maag. De jongen viel naar achteren en knalde tegen de muur aan. Hij begon bloed te spugen en rest van de groep ging er snel vandoor. Konan keek hen na en rolde een keer met haar ogen. Haar blik schoot dan opzij toen ze beweging zag en ze merkte dat de twee agenten er aan komen. ''Looks like the real party begins.'' Zei ze grijnsend en ze liet haar jack van haar afglijden. Ze had nu een zwart shirt aan met een hoge kraag en zonder mouwen. Om haar bovenlichaam zaten riemen met allerlij messen. Ze pakte dan een mes vast en de agenten richtte hun geweren op Konan. ''Laat je wapens vallen dan doen we je niks!'' riepen de agenten naar haar. ''Jullie kunnen je beter zorgen maken over het feit dat dit jullie laatste avond kan zijn.'' Antwoorde Konan dan en in haar andere hand nam ze ook een mes.

Andrew keek naar de jongens die de moeite nog deden om op haar aftegaan. Opeens werd hij stevig vast gegrepen aan zijn schouder en meteen balde hij zijn vuist en schoot die naar boven. Hij raakte de man in het gezicht en keek hem even droog aan. De agenten hielden zich nu bezig met haar dus veel moest hij zich daar niet van aantrekken. Hij keek naar het groepje waar hij bijstond enkele van hun gingen ook naar haar toe maar de andere hielden zich bezig met hem. "Wel wel,wat doet zo'n rijkeluis ventje als jij hier"zei een van de jongens tegen hem. Gewoon omdat hij er beter uitzag als hen was hij al meteen rijk,ach ja. "Dankje voor het compliment maar rijk ben ik niet"zei hij met een grijns tegen hen. De man greep hem bij zijn keel,maar daar was Andrew niet vanonder de indruk. Hij wist zijn broekspijp op te tillen en de man in zijn zij te trappen waardoor een werpster daar bleef steken. De man schreeuwde het uit en zakte meteen in. Terwijl Andrew rustig neer kwam op de grond. "Dus jullie willen spelen"zei hij kil tegen hen.

Konan was niet alleen goed in vechten en het gebruiken van messen, ze was ook nog eens heel lenig en snel. Ze zag dit alles dus gewoon als een spelletje al wist ze natuurlijk maar al te goed dat ze moest op passen voor de geweren. ''We zeggen het nog één keer, leg je wapens neer dan zullen we je niks doen!'' riep een agent weer. ''Zeg het zo vaak als je wil, ik ben niet onder de indruk.'' Antwoorde ze dan en ze keek om toen enkele mannen op haar afkwamen. ''Zoveel tegen één meisje? Dat is niet eerlijk, voor jullie..'' Zei Konan dan en vals grijnsje verscheen weer op haar mond. In een erg snelle beweging gooide ze twee messen op twee mannen af. Op dat moment waren schoten te horen en Konan bukt snel. De kogels schoten over haar heen en raakte de twee mannen waarna ze ook de messen had gegooit. De twee hadden deze aanvallen niet kunnen ontwijken en ze vielen schreeuwend op de grond. Konan keek dan om naar de agenten en in haar blik was nu woede te zien. ''Denk na voordat je een Dark aanvalt.'' Zei ze dan nijdig en de twee agenten keken elkaar even verbaasd aan. Ze hadden niet verwacht dat dit slanke en goed uitziende meisje een dark was. Konan stond dan recht en ze rende op de twee agenten af. Deze richtte hun geweren weer op haar en ze schoten weer, ze sprong snel omhoog en schopte in een snelle beweging een agent tegen zijn hoofd. De agent viel neer en Konan gooide snel een mes in zijn hart. Ze keek toen om naar de andere agent, maar nog voor dat ze de volgende aanval in kon zetten voelde ze een stekende pijn door haar rug gaan. Haar ogen werden even groot, ze was geraakt! De agent had haar geraakt! Maar hoe? Ze was nog nooit geraakt, en nu ineens was het toch gebeurd. Ze zakte even door haar knieén maar stond dan snel recht. De politie agent kwam op haar af en ze haalde met twee messen naar hem uit. Hij ontweek het en schoot nog een keer af. Deze keer ging een kogel door haar borst en ze klapte op rug. Ze klemde haar kaken op elkaar en ze kneep haar ogen dicht. Ze opende toen een oog en ze voelde een smaak van bloed in haar mond. ''Geef je over je kan niets meer doen.'' Zei de agent dan tegen haar. Konan probeerde recht te komen maar het lukte niet, de kogel in haar rug en borst deden erg pijn. Ze had nog nooit zoveel pijn gevoelt, waarom gebeurde dit nu ineens. ''Jij.. wacht jij maar af.. ik kan nog zoveel doen..'' Zei ze dan hijgend en ze probeerde recht te komen. Uiteindelijk lukte dit maar ze stond er toch zwakjes bij. De agent ging toen op haar af en Konan stak haar mes in zijn hart op het moment dat hij een harde stomp in haar maag. Ze spuugde bloed en ze vielen toen beide neer. Konan haar ogen waren groot en ze ademde onrustig. Ze ging langzaam aan met haar arm over de grond en stopte bij de agent zijn keell. Ze pakte zijn keel vast en kneep in deze. ''Ik zei het toch... ik zal nooit stoppen..'' zei ze toen hijgend waarna het wazig voor ogen werd en ze haar ogen uiteindelijk sloot. Ze wilde weer recht gaan staan, maar het ging nu echt niet meer. Het deed zo'n pijn, en die irritante smaak van bloed bleef maar in haar mond.

Andrew legde zijn hand op de keel van de jongen en smeet hem tegen de muur. "Ons gozertje word wat sterker"zei de gast droog. Nu had hij geluk. Hij gaf hem een harde boks in zijn maag en tork een mes,zo sneed hij zijn keel over. Opeens hoorde hij schoten en al snel hoorde hij lichamen nervallen. De gasten waren al weg gelopen. Andrew liep naar haar toe en knielde neer bij haar. Even legde hij zijn hand op haar keel,hij tilde haar dan op en nam haar zo in zijn armen. Ze moesten naar een rustigere plaats,het ziekenhuis was geen goede plek want daar zouden ze hen meteen herkennen. Hij zou haar maar meenemen naar het park om de kogel er zo maar uit te vissen. Hij had niet gezien of er een uitganswonde was dus het kon zijn dat de kogel al weg was. Net kwamen al de agenten buiten,maar verdwenen hij en Konan juist.