Toen Draco eenmaal bij de twee stond bleef hij rustig staan. Hij stopte het mes weg ergens onder zijn blouse en hij keek dan droog richting de hond. Dat beest moest het niet proberen om iets bij hem te flikken want dat zou hij het dier zonder genade neer steken of neer schieten. Draco keek het meisje dan weer aan toen ze vroeg wie hij was. ''Draco, en jij?'' vroeg hij kalm maar ook lichtjes emotieloos aan haar. Zijn ogen gleden dan ook even over haar heen, ze zag er niet verkeerd uit dat was zeker waar. Maar er was ook nog iets anders aan haar, maar wat dat kon hij nog niet helemaal bedenken. Hij keek dan voor kort in het rond terwijl een zacht briesje door zijn blonde haar gleed.